امام هادي عليه السلام در روستاي (و به تعبير ديگر در مزرعه ي) «صريا» كه در يك فرسخي مدينه قرار داشت و امام كاظم عليه السلام آن را احداث



[ صفحه 13]



نموده بود، در روز سه شنبه نيمه ذيحجه ديده به جهان گشود. [1] .

امام جواد عليه السلام نام او را علي نهاد. همنام اجداد پاكش اميرمؤمنان علي عليه السلام و علي بن الحسين، امام سجاد عليه السلام و علي بن موسي الرضا عليه السلام و چه نامگذاري شايسته. چرا كه شجاعت و بلاغت و سخنوري اميرمؤمنان علي عليه السلام را داشت و در عبادت و تقوا و بندگي همچون سيد ساجدان بود و در كمالات و سياست و تدبير، بسان حضرت رضا عليه السلام بود.

كنيه ي او را ابوالحسن نهاد چرا كه يادآور شهامت و صبر ابوالحسن اول امام كاظم عليه السلام بود و علم و حلم ابوالحسن دوم حضرت رضا عليه السلام را داشت.

به اين ترتيب امامان عليهم السلام به ما آموختند كه نامهاي زيبا براي فرزندان خود انتخاب كنيم و با كنيه و لقبهاي زيبا و معني دار، به آنها احترام بگذاريم، چرا كه احترام به كودك، نقش مهمي در رشد رواني و بلوغ اخلاقي او دارد و او را از هرگونه عقده و احساس كمبود، دور مي سازد.

امام هادي عليه السلام لقبهاي متعددي مانند: نقي، هادي، امين، طيب، فقيه، مؤتمن، متوكل، عالم و... داشت، كه هر يك از اين لقبها بيانگر يكي از صفات ارزشمند او است و او به طور كامل از آن صفات بهره مند بود. [2] .



[ صفحه 14]