هنگامي كه امام جواد عليه السلام به شهادت رسيد در بغداد بود، ولي فرزندش امام هادي عليه السلام در مدينه سكونت داشت. امام هادي عليه السلام در آن وقت حدود هشت سال داشت و در نزد سرپرست خود به نام ابوزكريا به سر مي برد. يكي از حاضران مي گويد: ناگاه امام هادي عليه السلام غمگين شد و گريه ي سختي كرد. ابوزكريا عرض كرد: «چرا گريه مي كني؟» آن حضرت پاسخي نداد؛ وارد خانه شد، ناله و گريه ي بلند سر داد، سپس بيرون آمد. ابوزكريا پرسيد: «چرا گريه مي كني؟» امام فرمود: «در همين لحظه پدرم رحلت كرد.»

حاضران پرسيدند: «چه كسي اين خبر را به شما داد؟»

فرمود: «از عظمت خداوند، چيزي در وجودم وارد شد كه قبلاً آن را نمي شناختم، دانستم كه پدرم درگذشت.»

روايت كننده مي گويد: «تاريخ همان ماه و روز و همان ساعت را



[ صفحه 21]



به دقت ثبت كرديم، پس از مدتي خبر رحلت امام جواد عليه السلام به مدينه رسيد، تطبيق كرديم دريافتيم كه آن حضرت در همان لحظه اي كه امام هادي عليه السلام خبر داده بود از دنيا رفته است.» [1] .