عصر خلافت «واثق» بود، او سپاهي عظيم به فرماندهي يكي از سرلشگران ترك را براي سركوب اعراب شورشي اطراف مدينه، به حجاز فرستاد، سپاه او وارد مدينه شدند.

امام هادي عليه السلام به اطرافيان خود فرمود: «برويم تا از نزديك لشگركشي اين فرمانده ي ترك را بنگريم.»

ابوهاشم مي گويد: «همراه امام هادي عليه السلام سوار بر مركب از خانه بيرون آمديم و در كنار عبور لشگر واثق ايستاديم، يكي از سرلشگران ترك سوار بر اسب، از نزد ما عبور كرد، امام هادي عليه السلام چند جمله به زبان تركي به او فرمود، همان دم ديدم آن سرلشگر ترك از اسبش پياده شد و سم مركب امام هادي عليه السلام را بوسيد، من تعجب كردم، خود را به آن نظامي ترك نزديك نمودم به او گفتم: «تو را سوگند مي دهم بگو بدانم امام هادي عليه السلام به تو چه گفت، كه تو اين گونه شيفته آن حضرت شدي؟»



[ صفحه 72]



سرلشگر ترك گفت: آيا اين شخص (امام هادي) پيامبر است؟

گفتم: نه.

گفت: او مرا به نامي صدا زد كه در كودكي در شهرهاي ترك نشين مرا به آن نام مي خواندند و تا اين ساعت هيچ كس به آن اطلاع نداشت. [1] .



[ صفحه 73]