هنگامي كه متوكل كشته شد، پسر او منتصر كه پدر را كشته بود، بر مسند خلافت نشست، مطابق پاره اي از روايات، او شيعه بود، امام هادي عليه السلام در عصر او آسيبي نديد و در آسايش به سر مي برد، او نسبت به خاندان رسالت مهربان بود و به عكس پدر به آنها كوچكترين آسيب نرسانيد و زيارت مرقد مطهر حضرت علي عليه السلام و امام حسين عليه السلام را كه از طرف متوكل ممنوع شده بود، آزاد كرد، او را به عنوان مردي پاكدامن، اديب و سخاوتمند ياد كرده اند و در ايام خلافت خود، دو برادرش معتز و مؤيد را كه متوكل آنها را وليعهد خود نموده بود، از



[ صفحه 106]



ولايتعهدي عزل كرد.

ولي عمر او كوتاه بود، پس از شش ماه خلافت، بيمار شد و از دنيا رفت، روايت شده بدخواهان او را به وسيله ي شاخ حجامت (خونگيري) كه زهرآلود نموده بودند، مسموم كرده و كشتند. [1] .