پس از منتصر، پسرعمويش «المستعين» بر مسند خلافت نشست و حدود پنج سال خلافت كرد (و به گفته بعضي سه سال و نه ماه خلافت كرد)، او از سامرا به بغداد رفت و بيشتر به عياشي و هوسراني سرگرم بود و نظاميان ترك، زمام كشور را در دست داشتند، پيروان او از او دل بريدند و در سامرا با معتز پسر متوكل بيعت كردند و او را خلع نمودند و خود مستعين نيز با معتز سازش نمود و خود را از خلافت خلع كرد.

به اين ترتيب معتز (به عنوان سيزدهمين خليفه عباسي در سال 252) روي كار آمد، سپس به دستور معتز، توسط سعيد حاجب، مستعين كشته شد.

در زمان خلافت مستعين نيز، آسيبي قابل ذكر به امام هادي عليه السلام نرسيده است. [1] .



[ صفحه 107]