شهرهاي دمشق، حمص و حلب از سرزمين شام نيز در اين دوره از كشمكشهاي سياسي و لشكركشيهاي نظامي مصون نبود. به سال 227 در اوائل خلافت واثق، دمشق، صحنه ي نبرد بين نيروهاي شورشگر «قيسي» و حكومتي بود. در جريان اين نبرد حدود دو هزار نفر از دو طرف كشته شدند. [1] .

اهالي حمص در پي اوجگيري جنايات و ستمگريهاي حاكم خويش در سال 250 هجري عليه او شورش كرده، وي را به قتل رساندند. «مستعين»، موسي بن بغا را مأمور سركوبي آنان كرد. سردار ترك، بسياري از مردم شهر را كشت و گروهي از بزرگان را به اسارت گرفت و شهر را به آتش كشيد. [2] .

در شهرها و مناطق ديگر نيز كم و بيش نظير اين شرايط حاكم بود.