حسين بن محمد بن حمزه - كه نسبش به امام سجاد (ع) منتهي مي شود - به سال 251 در كوفه قيام كرد و والي آن شهر را وادار به فرار نمود. مستعين، «مزاحم بن خاقان» را مأمور سركوبي نهضت او كرد. بين نيروهاي «حسين» و «مزاحم» جنگ سختي در گرفت. سرانجام نيروهاي حكومتي توانستند انقلابيون را شكست دهند و وارد كوفه شوند؛ ولي از سوي مردم استقبال نشدند و به سوي فرمانده ي آنان سنگ پرتاب شد.

«مزاحم» كه از اين كار سخت خشمگين شده بود دستور داد شهر را به آتش بكشند. بر اثر اين جنايت، بيش از هفت بازار و بازارچه آتش گرفت. سپس سربازان او خانه هاي علويان را مورد حمله قرار داده و به هر كس دست مي يافتند او را دستگير و روانه ي زندان مي كردند. بنابر نقل «ابواسماعيل علوي»، «مزاحم» در كوفه هزار خانه را به آتش كشيد. [1] .