دوران امامت پيشواي دهم (ع) همزمان با حكومت شش نفر از خلفاي عباسي به نامهاي معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعين و معتز بود.

شناخت خلفاي عباسي و تبيين شرح حال و زندگي آنان - صرف نظر از اهداف مورد نظر - جز تضييع وقت نتيجه اي ندارد؛ چرا كه در پرونده ي آنان جز عياشي و جنايت چيزي به چشم نمي خورد. آنان سياه چهرگان و تاريك دلاني بودند كه با استفاده از ظلمت شب و خلاء خورشيدعالمتاب امامت در جامعه ي اسلامي در مقام زمامداري، بر مسند خلافت تكيه زدند و روي تاريخ را سياه كردند و به حق، مصداق بارز اين آيه ي شريفه بودند:

«و يوم القيامة تري الذين كذبوا علي الله وجوههم مسودة اليس في جهنم مثوي للمتكبرين.» [1] .

و روز قيامت كساني را كه بر خدا دروغ بستند مي بيني كه صورتهايشان سياه است؛ آيا در جهنم جايگاهي براي متكبران نيست؟!

آنچه ما را ناگزير از شناخت و معرفي اجمالي زندگي و فعاليتهاي اين ستم پيشگان دنيا و روسياهان آخرت كرده قرار گرفتن غاصبانه ي آنان در مسند خلافت اسلامي و ستيز با مكتب و جبهه ي امامت به پيشواي امام هادي (ع) است.

ما براي آن كه بتوانيم تصوير درستي از زندگي امام هادي (ع) و تلاشها و موضعگيريهاي آن حضرت در ابعاد مختلف ارائه دهيم بايد بدانيم آن گرامي در چه شرايط سياسي مي زيسته و با چه طاغوتهايي درگير بوده است. پرداختن به زندگي



[ صفحه 118]



خلفاي معاصر امام (ع) در اين حد لازم است.