درباريان و دولتمردان عباسي به پيروي از اربابشان متوكل، امام هادي (ع) را به شيوه هاي مختلف مورد اذيت و آزار قرار مي دادند. از جمله ي اين افراد «احمد بن خصيب»، وزير حكومت عباسي در دوران منتصر و مستعين است. وي، كه فردي تنگ نظر و ستمگر بود، پيوسته سعي در اذيت و آزار امام(ع) داشت. نمونه اش مشاجره ي او با پيشواي دهم (ع) درباره ي خانه ي مسكوني آن حضرت است كه بنا حق، اصرار مي كرد امام (ع) از خانه ي خود بيرون رود و آن را به وي تسليم كند.

امام هادي(ع) در پاسخ به خواسته نابه حق او، برايش پيغام تهديد آميزي فرستاد:

به همين زودي چنان زمين گيرت كنم و در پيشگاه خدا در موقعيتي قرارت دهم كه چيزي برايت باقي نماند.

چند روزي طول نكشيد كه خداوند انتقام گيرنده، احمد بن خصيب را به شدت مورد عذاب قرار داد و او را هلاك ساخت. [1] .