محمد بن داوود قمي و محمد طلحي نقل مي كنند: اموالي از خمس، نذر، هديه و جواهرآلات را كه از مردم قم و اطراف آن جمع آوري شده بود براي امام هادي (ع) مي برديم، كه ناگهان پيك آن حضرت در بين راه رسيد و گفت: برگرديد كه الآن زمان تحويل آن نيست.

ما از همانجا به قم بازگشتيم و اموال ياد شده را در جاي امني نگهداري كرديم. پس از



[ صفحه 223]



چند روز فرمان امام (ع) رسيد كه كارواني از شتران را به سوي شما فرستادم. اموالي كه نزدتان هست بر آنها بار كنيد و آزادشان بگذاريد.

ما طبق دستور امام (ع) عمل كرديم. سال ديگر كه به محضر امام (ع) شرفياب شديم، فرمود: آنچه را كه براي ما فرستاديد بنگريد. هدايا و اموال را همانگونه كه فرستاده بوديم نزد آن حضرت يافتيم. [1] .