حسن بن علي معروف به «ناصر حق» از علويان و نوادگان امام سجاد (ع) و - بنا به نوشته ي شيخ طوسي - از اصحاب گرانقدر امام هادي (ع) مي باشد. [1] .

وي پدر جد سيد مرتضي از سوي مادر است. «سيد» در وصف او مي گويد:

مقام و برتري او در دانش و پارسايي و فقه، روشنتر از خورشيد تابان است. او بود كه اسلام را در «ديلم» گسترش داد؛ بگونه اي كه مردم آن سامان به وسيله ي او از گمراهي به هدايت رسيده و با دعاي او به حق بازگشتند.

صفات پسنديده و سيره ي نيكوي وي بيش از آن است كه شمرده شود و روشنتر از آن است كه



[ صفحه 250]



پنهان بماند. [2] .