بازگشت

علوم و معارف حضرت


خداوند متعال حضرت امام هادي را سيراب از علم لدني فرمود و حضرت را بي هيچ كوشش و تلاش، مركز حقايق و اسرار خويش قرار داد. علم و دانش حضرت زبانزد خاص و عام بود و كسي را ياراي عرض اندام در برابر معارف گسترده ي حضرت نبود، دانش امام در زمينه اي خاص منحصر نمي گشت بلكه شامل تمام شاخه هاي معرفت بشري اعم از حديث، فقه، فلسفه و كلام بود. مرجعيت و سنديت امام مورد قبول تمام علماي عصر بود و آنان در مسائل پيچيده و غامض شرعي به ايشان رجوع مي كردند و رأي صائب او را نصب العين قرار مي دادند.

عجيب آن كه متوكل عباسي سرسخت ترين دشمن امام و اجدادش از اين امر مستثنا نبود و هنگام اختلاف آراء، نظر امام را پرسيده و آن را بر ديگر آرا مقدم مي داشت كه ما موارد آن را در بحث هاي آينده بيان خواهيم كرد.

به هر حال ما در اين بخش به گوشه اي از معارف و حكم حضرت كه در زمينه هاي گوناگون روايت شده و شامل مسائل مختلف اجتماعي و تربيتي مي گردد اشاره مي كنيم: