امام هادي از جد بزرگوارش امام باقر نقل مي كند كه ايشان مي فرمود:

«اتقوا فراسة المؤمن فانه ينظر بنور الله، ثم تلا قوله تعالي: ان في ذلك لآيات للمتوسمين». [1] .

«بترسيد از تيزبيني مؤمن زيرا او با نور خدايي مي بيند سپس اين آيه را خواند: به تحقيق كه در آن واقعه نشانه هايي است براي تيزبينان».

مؤمن حقيقي خود را از زنگار ماديات پاك كرده است و از تاريكي هاي باطل به درآمده است لذا پديده ها را با عينك واقع بين مي نگرد و به آن سوي سكه توجه دارد، ظاهر امر او را فريب نمي دهد، ضعف و قوت امور را مي شناسد و هرگز در ديدن خود از جاده حقيقت دور نمي گردد. بينش او خدايي است و در اعماق مسائل و امور نفوذ مي كند.