از امام هادي - عليه السلام - بعضي مسائل حج از جمله مسأله زير را پرسيدند: محمد بن مسرور مي گويد: به حضرت نامه اي نوشتم درباره ي كسي كه از «عمره تمتع» قصد حج مي كند و فرداي عرفه به «مني» مي رسد در حالي كه مردم آنجا را به قصد «عرفات» ترك كرده اند آيا حكم عمره ي او هنوز باقي است يا نه؟ و اگر از عمره ي تمتع قصد حج كند و «يوم الترويه» و شب آن را درك نكند تكليف چيست؟ توقيع امام بدين مضمون صادر گشت:

«ساعة يدخل مكة، ان شاء الله يطوف، و يصلي ركعتين، و يسعي و يقصر، و يحرم بحجته، و يمضي الي الموقف، و يفيض مع الامام..» [1] .

«ان شاءالله همان لحظه كه وارد مكه مي شود طواف كرده دو ركعت نماز بجا آورد و «سعي» و تقصير مي كند و محرم مي گردد و به موقف رفته همراه با



[ صفحه 101]



امام (و ديگران) خارج مي شود...».

احرام حج تمتع در روز ترويه - هشتم ذي الحجه - و توقف شبانه و بيتوته در مني شب نهم و حركت به عرفات براي حجاج مستحب است نه واجب. تنها امر واجب درك موقف است كه ركن مي باشد يعني بودن در عرفه از هنگام زوال تا غروب روز نهم و اگر هنگامي وارد شد كه حجاج وارد مكه شده بودند بايد اعمال عمره را انجام دهد و به عرفات رفته به آنان همانطور كه امام مي فرمايد ملحق شود.