شيعه ي اماميه اجماعا «غلات» را «كافر» و «نجس» مي دانند و تمام احكام مترتب بر كفر از جمله جواز قتل را درباره ي آنان جاري مي كنند. از امام هادي - عليه السلام - روايت شده است كه به يكي از ياران خود فرمود:

«و ان وجدت من احد منهم خلوة فاشدح رأسه بالصخرة [1] ؛ اگر كسي از



[ صفحه 109]



غلات را در خلوت گير آوردي سرش را به سنگ بكوب».

ما در بحث هاي آينده به تفصيل از آنان سخن خواهيم راند.

در اين جا سخن از فقاهت امام - عليه السلام - را به پايان مي بريم و به جنبه هاي ديگر شخصيت ايشان مي پردازيم. ما نمونه هاي اندكي را از فقه حضرت نقل كرديم و همين مقدار اندك، گوياي عظمت و قدرت بي نظير ايشان در احكام شريعت اسلامي بود تا آنجا كه دوست و دشمن نظرات و فتاواي فقهي ايشان را متبع مي دانست و ايشان عاليترين مرجع عصر خود بشمار مي رفتند.