امام - عليه السلام - مسلمانان را به پاكيزگي و آراستگي فراخوانده و مي فرمود: «ان الله يحب الجمال و التجمل، و يكره البؤس، و البائس، فان الله عزوجل اذا انعم علي عبده نعمة احب ان يري عليه اثرها، فقيل له و كيف ذلك؟ قال: ينظف ثوبه، و يطيب ريحه، و يحسن داره، و يكنس افنيته، حتي ان السراج قبل مغيب الشمس ينفي الفقر، و يزيد في الرزق» [1] .

«خداوند زيبايي و آراستگي را دوست مي دارد، آلودگي و آشفتگي را براي مؤمن نمي پسندد. خداوند دوست دارد اثر نعمت خود را بر بنده اش ببيند و او بايد جلوه هاي عطاهاي خدايي را نشان دهد. به حضرت گفتند چگونه اثر نعمت را ظاهر كند؟ حضرت فرمود: لباس خود را پاكيزه نگهدارد، خود را خوشبو كند، خانه اش را نيكو بدارد و حياط آن را جارو كند. حتي روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشيد، فقر و تهيدستي را از بين مي برد و روزي را افزون مي كند».