همين كه امام از توطئه آن پست فطرت آگاه شد براي پيشگيري از خطرات متوكل و تسلط بر حوادث كنترل نشده با توجه به شناختي كه از متوكل و كينه اش نسبت به اهل بيت داشت نامه اي به او نوشت و در آن از كينه ها، دشمني ها، بدگويي ها و بدرفتاري عبدالله و توطئه اخيرش پرده برداشت و قاطعانه گفت قصد سوء و ناخوشايندي نسبت به متوكل و خروج عليه حكومتش را ندارد.

متوكل با دريافت نامه آرام شد و دانست ساحت امام از اين اتهام مبرا است و گفته هاي عبدالله پايه و اساس درستي ندارد.