گروهي از علويان از ترس حكومت عباسي به صورت ناشناس در شهرها و روستاهاي مختلف پراكنده شدند و در خفا مي زيستند كه نام دو تن از آنها را ذكر مي كنيم:

1 - احمد بن عيسي بن زيد بن علي بن الحسين، سيدي فاضل، عالم و مورد احترام در خاندان خود بود و همچنان در حال استتار بود كه وفات نمود [1] .

2 - عبدالله بن موسي الحسن از بزرگان علوي و مفاخر قهرمانان بود. او نيز از ترس حكومت پنهان شد. [2] و گروهي ديگر نيز از علويان پنهان شدند و در خفا زيستند كه ابوالفرج اصفهاني و ديگران نام آنها را ذكر كرده اند.



[ صفحه 337]