اين محمد سيدي عاليقدر و بزرگوار بود . شأن و جلالت وي را همين بس كه صلاحيت امامت داشت و فرزند بزرگ حضرت امام علي النقي عليه السلام به شمار مي رفت ، شيعيان گمان مي كردند آن بزرگوار پس از پدرش حضرت هادي امام خواهد بود .

اين سيد محمد قبل از پدر بزرگوارش از دنيا رحلت كرد ، موقعي كه اين محمد از دنيا رفت حضرت امام علي النقي به حضرت امام حسن عسكري فرمود : شكر خداي را تجديد كن ! زيرا خداي رؤف امر تازه اي (يعني مقام امامت را) براي تو تجديد نمود .



[ صفحه 85]



قبر سيد محمد

محدث نوري رحمه الله تعالي در كتاب نجم الثاقب مي نگارد : مزار سيد محمد فرزند حضرت امام علي النقي عليه السلام در هشت فرسخي سامره نزديك قريه ي بلد است . اين سيد عاليقدر از سادات جليل القد و صاحب كشف و كرامات پي در پي بوده است .

اهل سنت و اعراب صحرا نشين از آن بزرگوار احترام مي كنند . و از آن حضرت مي ترسند ، هرگز به اين بزرگوار قسم دروغ نمي خورند ، پيوسته به جهت قضاء حوائج براي آن حضرت نذر و نياز مي كنند ، در سامره و اطراف آن دعوا و اختلافات خود را به وسيله ي قسم خوردن به سيد محمد خاتمه مي دهند .

مكرراً ديده شده كه هرگاه بناي قسم خوردن به حضرت سيد محمد نهاده شده آن شخصي كه منكر حقي يا مالي بوده آن را به صاحبش رد نموده و چنانچه قسم دروغ مي خودرند به جزاي آن مي رسيدند . در اين ايامي كه در سامره توقف داشتم چند كرامت باهره از سيد محمد به ظهور رسيده و بعضي از معجزات سيد محمد را در رساله اي نوشته ام .

سيد ضامن در كتاب تحفه مي نويسد : شمس الدين محمد ابن علي بن محمد بن حسين بن محمد بن علي بن محمد الامام هادي كه مشهور است به مير سلطان بخاري از احفاد همين سيد به شمار مي رود . وي را از اين لحاظ بخاري مي گويند كه ولادت و نشو نماي او در بخارا بوده و فرزندان او را بخاريون مي گويند .

اين شمس الدين سيدي با ورع و صالح و عابد و زاهد بوده با علماي بزرگ نشست و برخواست مي كرد و از فضائل و بركات آنان



[ صفحه 86]



برخوردا مي شد .

وي از بخارا متوجه بلاد روم و در شهري به نام بروساء متوطن گرديد ،از اين شمس الدين كرامات زيادي نقل شده . او در شهر بروساء در سنه (832) يا (833) از دنيا رفت و قبرش زيارتگاه عموم است ، مردم نذر و نياز از برايش مي برند .