امام دهم، چنانكه در كتاب (الخميس ديار بكري) آمده است، از سوي مادر چنين معرفي مي شود:

علي بن محمد كه كنيه او ابالحسن و معروف به ابوالحسن ثالث مي باشد، لقبش هادي اما مشهور به نقي است، نام مادر گراميش سمانه و كنيه ي وي ام الفضل دختر مأمون است.

حافظ بن علي بن شهر آشوب در كتابش (مناقب) يادآور شده است كه والده ي معظم و جليله امام هادي به نام سمانه مغربيه مي باشد.

در بحر الانساب نجفي آمده است كه مادر حضرت هادي از فرزندان ماريه قبطيه است. اما شيخ جمال الدين يوسف بن حاتم فقيه شافعي در كتاب خود به نام (الدر النظيم) كه مطابق و موافق با دو منبع مذكور مي باشد نقل مي كند كه مادر گرانقدر امام هادي كه مشهور به سمانه المغربيه است معروف به سيده بود، و كنيه اش ام الفضل مي باشد.

بدين ترتيب نژاد او از طرف مادر روشن مي باشد. محمد بن فرج و علي بن مهزيار از حضرت هادي روايت كرده اند كه فرمود مادرم بحق من عارفه است و از اهل بهشت است.

شيطان سركش به او نزديك نمي شود و مكر جبار عنيد به او نمي رسد



[ صفحه 35]



و خداوند حافظ و نگهبان اوست و هرگز از زمره و حدود مادران صالحه صديقين و صالحين بيرون نمي رود. آن بانوي پرهيزكار هميشه روزه داشت، در زهد و پارسايي در بين زنان مدينه بي مانند بود همه او را بانوئي پرهيزكار، خداپرست، هوشمند و خردمند مي دانستند.