شيخ مفيد در ارشاد مي فرمايد: بازماندگان پسري امام هادي چهار تن و عبارتند از ابومحمد الحسن، جانشين و امام بعد از پدر خود، و حسين و محمد و جعفر بوده و نيز حضرت صاحب يك دختر به نام عاليه بوده است.

در كتاب اعلام الوري طبرسي و كتاب مناقب ابن شهر آشوب كه در ميان تاريخ نگاران مشهوريت زيادي دارد نيز همان فرزندان را كه شيخ مفيد در ارشاد نقل مي كند يادآور مي شوند اما، ملك الكتاب در كتابش بحر الانساب فرزنداني به نام زيد و موسي و عبدالله را به امام هادي منسوب مي كنند شرح حال اعقاب حضرت هادي از حوصله و حوزه بحث ما خارج و سبب اطاله كلام مي شود.

ما در اينجا به اختصار يادآور شرح حال دو فرزند مشهور امام هادي (ع) مي شويم:

1- جعفر بن الامام علي الهادي كه ملقب به ابوكرين مي باشد زيرا نقل كرده اند كه وي صد و بيست فرزند داشته است، «كر» در لغت تعداد صد فرزند را گويند، اين مرد به نام جعفر كذاب مشهور



[ صفحه 56]



است و نيز به جعفر تواب برحسب روايات مختلف معروفيت دارد و مثلش، مانند فرزند حضرت نوح پيامبر است او به دروغ و ناحق ادعاي امامت نمود و گروهي از مردم را به گمراهي كشيد، اخبار و احاديث بسياري در مذمت او وارد شده اما نقلش در اينجا مناسبتي ندارد وقتي كه فوت كرد در سامرا در صحن حرم شريف و خارج از ضريح مدفون گشت، تاريخ وفات و عمر او دقيقا معلوم نيست، گفته مي شود كه سنش 45 سال بود، در سال 271 فوت نمود، صواعق المحرقة ابن حجر شافعي در حاشيه ي شرح حال امام حسن عسگري (ع) مي گويد: جعفر كذاب بعد از برادرش امام حسن عسگري وفات يافت. در اينجا لازم است تذكر دهيم موضوعي است كه از نظر مردم در ابهام و پوشيدگي مي باشد و آن اينكه غالبا «در بين مردم مخصوصا» در ميان مردم سامرا، جعفر كذاب را ملقب به جعفر مبرقع مي دانند و مي گويند كه او جعفر مبرقع فرزند امام هادي (ع) است و اين ابهام و اشتباه از ناحيه مردم، ناشي از آن است كه امام هادي (ع) برادري داشت به نام موسي، كه ملقب به مبرقع بود و موسي مبرقع فرزندي داشت به نام جعفر كه اين جعفر لقب پدرش موسي مبرقع را به اسم خود اضافه و اطلاق كرد و به نام جعفر مبرقع شناخته شد و چون نام فرزند امام هادي هم جعفر بود، لقب پسر موسي مبرقع به اشتباه و التباس به جعفر كذاب مضاف مي شد. اما حسين فرزند ديگر امام هادي (ع)، معروف است كه قبر حسين در نزديكي آرامگاه پدر و برادر بزرگوارش در سامرا در همان قبه و بارگاه مي باشد و هنوز موفق به يافتن سند تاريخي قاطع كه وفات، عمر و شرح زندگي او را



[ صفحه 57]



روشن كند، نشده اند همين قدر از پژوهشهاي تاريخي برمي آيد كه حسين، سيدي جليل القدر و عظيم الشان بوده است، زيرا از بعضي روايات مستفاد مي شود كه از امام حسن عسگري (ع) و برادرش حسين فرزند امام هادي تعبير به سبطين مي كردند و اين دو برادر را به دو جدشان دو سبط پيغمبر يعني امام حسن و امام حسين (ع) تشبيه مي كردند. در شجرة الاولياء، سيد احمد اردكاني در باب شرح فرزندان امام هادي (ع) نقل شده است كه حسين فرزند امام هادي (ع) از زهاد و عباد بوده و به امامت برادر خود اعتراف داشت و در روايت ابوالطيب آمده است كه صداي حضرت حجة بن الحسن امام زمان (روحي و ارواح العالمين له الفداه) شبيه به صداي حسين بوده است.

مرحوم سيد عبدالوهاب بدري نيز در كتاب (عمدة المطالب في انساب آل ابي طالب) كه چاپ سنگي هند مي باشد مي گويد خود يافته ام كه حسين فرزند امام هادي صاحب چهار فرزند بود كه عبارتند از جعفر، محمود، باقر و زين العابدين اين چهار فرزند بعد از وفات پدر گراميشان از سامرا به قصد شهر لار [1] يكي از شهرهاي استان فارس هجرت گزيدند و بعد از وصولشان به لار، كشته شدند اما صحت و سقم روايت فوق هنوز مورد ترديد مي باشد و منابع و مدارك قابل



[ صفحه 58]



توجهي براي تشخيص صحت آن در دست نداريم.