از مهم ترين دلايل مكتب اهل بيت (ع) براي موضوع امامت انسان هاي صالح و انحصار رهبري امت اسلام در جانشينان مخصوص حضرت رسول (ص) ، حفط انسجام و وحدت در جامعه اسلامي است؛ زيرا اگر زمام امور امت به دست رهبران جامع شرايط باشد و امت اسلام تحت چنان رهبري متحد و منسجم شوند، رسيدن به اهداف بلند حضرت محمد (ص) و جامعه ايده آل اسلامي به سهولت انجام خواهد شد و هويت و فرهنگ مسلمانان از دستبرد دشمنان كافر و عوامل نفاق انگيز مصونيت خواهد يافت؛ اما اگر رهبري امت اسلام به دست كساني باشد كه به اركان مكتب اسلام باور ندارند و ايمان چندان مستحكمي ندارند تا به همه دستور هاي آن ملتزم باشند، هرگز نخواهند توانست در جامعه اسلامي انسجام و نظم و وحدت ايجاد كنند. حضرت فاطمه زهرا (س) در جمله اي زيبا اين نكته را چنين بيان فرموده است كه:

«جَعَلَ اللهُ طاعَتَنا نظاماً لِلملَّةِ و اِمامَتَنا اَماناً لِلْفُرَْقَةِ؛ [1] خداي متعال اطاعت ما اهل بيت پيامبر (ص) را وسيله نظم و انسجام جامعه، و امامت ما را مايه در امان ماندن از تفرقه و تشتت جامعه قرار داده است» .

ايات متعدد قرآني نيز همانند ايات انذار تطهير، مودت، اكمال، ابلاغ، مباهله و هل اتي بيانگر اين است كه مردم براي حفظ نظام جامعه بايد از امامان معصوم (ع) پيروي كنند و از غير آنان فرمان نبرند؛ چرا كه معصومان الگوهاي ممتاز انساني و كامل ترين مروجان معارف الهي در سطح جهان هستند. به همين جهت، خداوند متعال در كنار اطاعت از خدا و رسولش، پيروي از اولي الامر ـ يعني امامان ـ را بر همگان واجب گردانيده است. [2] كمترين اثر اين همبستگي، دفع خصومت ها و كينه هاي ديرينه است. امام باقر (ع) فرمود: آل محمد (ص) همان حبل الله است كه خداوند در قرآن دستور داد كه به آن چنگ زده شود و فرمود: (واعتصموا بحبل الله جميعاً ولا تفرقوا).

امام هادي (ع) به طور مفصل به ضرورت رهبري امامان معصوم در زيارت جامعه كبيره پرداخته و جوانب آن را روشن كرده است. در عصر غيبت نيز تداوم ولايت ائمه (ع) به وسيله ولي فقيه جامع شرايط محقق خواهد شد.