امام هادي (ع) و فرزندش امام حسن عسكري (ع) به محمد بسيار ابراز علاقه مي كردند؛ به طوري كه امام براي او مجلس ختم برگزار كرد. جمعي از بني هاشم، از جمله حسن بن حسن افطس نقل كرده اند:

روز وفات سيد محمد، به خانه امام هادي (ع) رفتيم، مشاهده كرديم كه در صحن خانه بساط گسترده اند و مردم دور تا دور نشسته اند. جمعيت را تخمين زديم، به جز موالي و ساير مردم 150 نفر از آل ابي طالب، بني هاشم و قريش حضور داشتند. ناگهان امام حسن (ع) وارد شد و در كنار پدرش ايستاد. ما حضرت را نمي شناختيم. پس از ساعتي امام هادي (ع) رو به او كرد و فرمود: «يا بني احدث للّه شكرا فقد احدث فيك امرا».

امام حسن (ع) گريه كرد و گفت: الحمد للّه رب العالمين، اياه نشكر نعمه علينا و انا للّه و انا اليه راجعون».

پرسيدم: او كيست؟ جواب دادند: حسن (ع) فرزند امام علي النقي(ع). در آن وقت بيست ساله به نظر مي رسيد، ما فهميديم كه پس از پدر، او امام است. [1] .