و كان الامام بعد أبي جعفر عليه السلام ابنه أباالحسن علي بن محمد عليهماالسلام لاجتماع خصال الامامة فيه و تكامل فضله، و أنه لا وارث لمقام أبيه سواه، و ثبوت النص عليه بالامامة و الاشارة اليه من أبيه بالخلافة.

و كان مولده بصريا من المدينة للنصف من ذي الحجة سنة اثنتي عشرة و مائتين، و توفي بسر من رأي في رجب سنة أربع و خمسين و مائتين، و له يومئذ احدي و أربعون سنة و أشهر، و كان المتوكل قد أشخصه مع يحيي بن هرثمة بن أعين من المدينة الي سر من رأي، فأقام بها حتي مضي سبيله، و كانت مدة امامته ثلاثا و ثلاثين سنة، و أمه أم ولد يقال لها سمانة.

در بيان امام پس از حضرت جواد، محمد بن علي، و تاريخ ولادت، و نشانه ها و دلائل امامت، شمه اي از اخبار در اين باره، مدت امامت، مدت عمر، جريان وفات و سبب آن، جاي قبر، شماره ي فرزندان و شمه اي از احوالات آن جناب

بدانكه امام پس از حضرت جواد عليه السلام پسرش حضرت اباالحسن علي بن محمد عليهماالسلام مي باشد؛ زيرا اوصاف امامت در او يك جا فراهم شده و در فضيلت به سر حد كمال رسيده بود، و وارثي براي جانشيني پدر جز او نبود، و نيز نصوص صريحه و اشاراتي كه از پدر بزرگوارش درباره ي امامت او به خلافت وامامت رسيد (اينها همه دليل بر امامت آن جناب بود).

امام هادي در جايي به نام صريا در نزديكي شهر مدينه در نيمه ي ماه ذيحجة سال دويست و دوازده به دنيا آمد، و در ماه رجب سال دويست و پنجاه و چهار در سامراء از دنيا برفت، و در آن روز چهل و يك سال و چند ماه از عمر شريفش گذشته بود، و (سبب آمدنش به سامراء اين بود كه) متوكل آن حضرت را به وسيله ي يحيي بن هرثمة از مدينه به سامراء آورد، و حضرت در آنجا بماند تا از دنيا برفت و مدت امامتش سي و سه سال بود، و مادر آن حضرت ام ولد بود به نام سمانه.