محدث نوري رحمه الله در كتاب ارزشمند نجم الثاقب مي نويسد:

«مزار سيد محمد، فرزند حضرت هادي عليه السلام، در هشت فرسخي سامرا نزديك قريه ي بلد است. اين سيد عالي قدر از سادات والا مقام و صاحب كشف و كرامات پي درپي مي باشد.»

اهل سنت و اعراب صحرانشين به آن بزرگوار بسيار احترام مي گذارند و حرمت او را پاس مي دارند. هرگز به وي قسم دروغ نمي خورند و هميشه براي برآورده شدن حاجات خود برايش نذر و نياز مي كنند.

در شهر سامرا و اطراف آن دعوا و اختلافات خود را با قسم به سيد محمد خاتمه مي دهند. مكرر ديده شده كه هرگاه بناي قسم خوردن به سيد محمد نهاده شده آن شخصي كه منكر حقي يا مالي بوده آن



[ صفحه 465]



را به صاحبش رد نموده است و چنان چه قسم دروغ مي خوردند به جزاي آن مي رسيدند.

در ايامي كه در سامرا بودم، چند كرامت روشن و آشكار از سيد محمد به ظهور رسيده و بعضي از معجزات سيد محمد را در رساله يي نوشته ام.

در كتاب تحفه مي نويسد: شمس الدين محمد، مشهور به ميرسلطان بخاري، از احفاد همين سيد محمد به شمار مي رود. وي را از اين جهت بخاري مي گويند كه ولادت و نشو و نماي او در بخارا بوده و فرزندان وي را بخاريون مي گويند.

شمس الدين، سيدي با ورع و صالح و عابد و زاهد بود و با علماي بزرگ رفت و آمد داشته و از فضايل و بركات آنان برخوردار مي شد. وي از بخارا متوجه بلاد روم مي گردد و در شهري به نام بروساء وطن مي كند. از او كرامات زيادي نقل شده است. وي در شهر مذكور در سال هشتصد و سي و دو از دنيا رفت و قبرش زيارتگاه عموم است.

4. فرزند چهارم امام هادي عليه السلام جعفر كذاب است. جعفر را به پسر حضرت نوح عليه السلام تشبيه كرده اند. وي مردي نااهل و عياش بود و پس از رحلت حضرت امام حسن عسكري عليه السلام، دعوي امامت نمود و خلقي را به گمراهي كشاند.

وي به سال دويست و هفتاد و يك در سن چهل و پنج سالگي درگذشت. نقل است كه اسحاق به يعقوب نامه يي مشتمل بر سؤال از پاره يي مسايل به حضرت حجت نوشت و به نايب آن امام همام، محمد بن عثمان عمري داد كه به وي برساند. چون پاسخ نامه آمد در ضمن مرقوم فرموده بود:

اما درباره ي عمويم جعفر و فرزندانش، امر آنها همانند امر برادران يوسف است.

در حديثي آمده كه امام سجاد عليه السلام در پاسخ ابوخالد كابلي كه از آن حضرت پرسيده بود چرا ششمين امام ملقب به صادق عليه السلام است در حالي كه همه شما صادق مي باشيد، فرمود:

به جهت اين كه در نسل پنجم او مردي است به نام جعفر كه او به دروغ دعوي امامت كند و او جعفر كذاب است [1] .



[ صفحه 466]