اشتر علوي مي گويد: با پدرم در خانه ي متوكل بوديم، من در آن هنگام طفل بودم و جماعتي از آل ابو طالب و آل عباس و آل جعفر حضور داشتند. امام هادي عليه السلام وارد شد، همه ي آنان كه در



[ صفحه 483]



خانه ي متوكل بودند به احترام او پياده شدند. آن حضرت داخل خانه شد، برخي از حاضران به برخي ديگر گفتند: «چرا براي اين جوان پياده شويم، نه شريفتر از ماست و نه سنش بيشتر است؛ به خدا سوگند براي او پياده نخواهيم شد!»

ابوهاشم جعفري - كه در آنجا حاضر بود - گفت: «به خدا سوگند وقتي او را ببينيد به احترام او با حقارت پياده خواهيد شد».

طولي نكشيد كه آن حضرت از منزل متوكل بيرون آمد. چون چشم حاضران به آن گرامي افتاد، همگي پياده شدند. ابوهاشم گفت: «مگر نگفتيد پياده نمي شويم؟!»

گفتند: «به خدا سوگند نتوانستيم خودداري كنيم؛ طوري كه بي اختيار پياده شديم». [1] .