امام هادي در مدينه مي زيست، و برنامه و روش زندگي او نشان مي داد كه نقطه ي مقابل حكومت متوكل است، به علاوه در هر فرصتي مردم را از حكومت طاغوتي متوكل برحذر مي داشت و با رعايت اهم و مهم، افشاگري مي كرد، عبدالله بن محمد (فرماندار مدينه) جريان را به متوكل گزارش داد، متوكل براي امام هادي (ع) نامه محترمانه اي نوشت و در آن نامه او را به سامره دعوت كرد، امام هادي (ع) همراه يحيي بن هرثمه به سامره روانه شد، و چون به سامره رسيد متوكل با آن همه وعده ها (و احتراماتي كه در نامه كرده بود) يك روز خود را از امام هادي (ع) پنهان داشت، و آن حضرت را در كاروانسرائي كه معروف به كاروانسراي گداها بود فرود آوردند و آن روز را در آنجا ماند تا اينكه به دستور متوكل، آن حضرت را از آن جا به يك خانه ي انفرادي انتقال داده و تحت نظر نگه داشتند. [1] .