شيخ كمال الدين بن طلحه شافعي مي نويسد: جلالت قدر و عظمت مقام علمي حضرت علي بن محمد عليه السلام گوش مردم مسلمان را پر كرده بود.

فمنها ما حل في الاذان محل جلالها باتصافها و اكتناف اللئالي اليتيمة باصدافها و شهد ابي الحسن علي الرابع ان نفسه موصوفة بنفايس اوصافها و انه نازل في الدرجة النبوية في دار اشرافها و صرفات اغرافها.

در بزرگ منشي - سخاوت - عزت نفس بي نظير بوده - رعايت حال مستمندان و حاجتمندان مي كرد - در حفظ آبروي مستضعفين و قرض داران نهايت علو نفس را نشان داده يكي از اعراب باديه آمد خدمتش عرض كرد من از شيعيان جدت اميرالمؤمنين عليه السلام هستم و اكنون در چنگال قروض بسيار گرفتار شده ام فرمود چه مبلغ قرض داري عرض كرده ده هزار درهم امام دستور داد از كيسه هاي مسكوك آوردند قرض او را اداء كرد - چون متوكل شنيد دستور داد سي هزار درهم براي آن حضرت بردند عربي ديگر آمد تمام آن مبلغ را به او بخشيد آن حضرت مانند اجدادش به زر و سيم ارزش نمي داد.