در شرح شافيه ابي فراس مي نويسد قيصر پادشاه روم به يكي از خلفاي بني عباس نوشت ما در انجيل ديده ايم هر كه سوره اي را بخواند كه خالي از هفت حرف باشد خداوند جسدش را به آتش جهنم حرام مي كند آن هفت حرف عبارت است از: ثاء - جيم - خاء - زاء - شين - ظا - فاء ما در توراة و انجيل آن سوره را نيافتيم آيا در كتب خود چنين سوره داريد و ديده ايد؟

خليفه عباسي علماء و دانشمندان را جمع كرد و از آنها پرسيد هيچ يك نتوانستند جواب آن را بدهند تا خدمت حضرت علي بن محمد بن الرضا عليه السلام فرستاد و از آن حضرت سؤال كرد.

حضرت هادي عليه السلام فرمود آن سوره كه آنها در جستجوي آن هستند و در كتب آسماني سابق نيافتند سوره حمد اول سوره قرآن مجيد است هفت حرف ث - ج - خ - ز - ش - ظ - ف



[ صفحه 540]



ندارد. عرض كرد حكمت آن چيست و اين حروف علامت چيست كه در سوره حمد نيست فرمود ث - از ثبور است ج - از جحيم خ - از خبيث ز - از زقوم ش - از شقاوت ظ - از ظلمت ف - از فرقت يا از آفت است.

اين پاسخ را براي قيصر روم فرستادند چون جواب به پادشاه روم رسيد بسيار مشعوف شد همان جا به اسلام گرويد [1] .