بازگشت

سؤال (05)


در آيه شريفه «و فيها ما تشتهيه الافس و تلذ الاعين» اگر در بهشت هر چه خوردني و هر ديدني براي لذت هست چرا در آنجا خداوند آدم را از شجره گندم نهي و به جرم آن معاقب گردانيد و رانده به دنيا فرستاد؟

پاسخ

چون آفريننده با آدم پيمان بست كه پيرامون حسد نگردد و نزديك شجره ي گندم نرود و چون تحت تأثير حوا قرا گرفت كه به او وسوسه



[ صفحه 543]



كرد به جرم عدم اطاعت رانده شد و منظور از لذت نفس و التذاذ چشم خوردن و خفتن و دفع كردن مانند دنيا نيست بلكه لذت معنوي و روحاني است.