بازگشت

وفات ابوالفيض ذوالنون مصري و برخي از حالات او


ابوالفيض ثويان بن ابراهيم و به قولي فيض بن ابراهيم مصري و معروف به ذي النون، صالح مشهور كه يك تن از رجال طريقت و سالكان مسالك حقيقت و اوحد زمان خود علماً و ورعاً و حالاً و ادبا بود، در ماه ذي القعده اين سال به جهان بي زمان انتقال داد. شعراني در طبقات مي نويسد: وفاتش در سال دويست و چهل و پنجم در حيره اتفاق افتاد. او را در قارب يعني كشتي كوچكي كه پهلوي كشتي بزرگ راهسپار مي نمايند حمل كردند، چه از آن بيمناك بودند كه اگر او را از جسر بگذرانند از كثرت ازدحامي كه مردم در تشييع جنازه اش مي نمودند و جسر پاره شود و به آب غرق شوند و مردمان همي ديدند كه مرغهاي سبز بر پيرامون جنازه اش پرزنان و بال افشان بودند تا گاهي كه به قبرش رسيد. در طبقات شعراني در ذيل احوال فاطمه نيشابوريه مي نويسد ذوالنون مصري مي گفت: فاطمه اوستاد من است. شيخ فريد الدين عطار در تذكرة الاوليا مي نويسد: ذوالنون مصري در اسرار توحيد نظري عظيم داشت. بيشتر اهل مصر او را زنديق مي خواندند و پاره اي در كارش سرگشته بودند و تا زنده بود همه منكر او بودند و تا بمرد هيچ كس به حقيقت حالش راه نبرد، چه خود را و طريقت خود را پوشيده مي داشت.



[ صفحه 587]