روز شنبه هفت روز از ماه محرم سال دويست و پنجاه و يكم هجري مصطفوي صلي الله عليه وآله به جاي مانده، معتز بالله عباسي رايت سپه داري و محاربت با مستعين و محمد بن عبدالله بن طاهر را به نام برادر خود بربست و توليت جنگ مستعين و ابن طاهر را با او گذاشت و لشكريان را در تحت لواي امارت او محول ساخت و امر و نهي را به اراده او مقرر ساخت و تدبير امور را به كفايت كاتبكين تركي مفوض نمود و ابي احمد بن متوكل با پنج هزار از جماعت اتراك و فراغنه و دو هزار تن از مغاربه [1] در قاطول لشكرگاه بياراست و گروه مغاربه را به محمد بن راشد مغربي مضموم گردانيد و شب جمعه دو شب از شهر محرم به جاي مانده در عكبراء رسيدند و ابواحمد لشكريان را به جماعت نماز نهاد و به نام معتز خطبه به خلافت براند و اين شرح را به معتز مكتوب نمود.



[ صفحه 639]