در همين روز جماعت اتراك را در باب الشماسيه بغداد نبردي روي داد و آن جماعت به آن دروازه آمدند و در آنجا جنگي بس سخت و نبردي مردانه به پاي گذاشتند، چندان كه حارسان دروازه اي را متفرق ساختند و آن منجنيق را كه به دروازه اي نصب بود به نفط و آتش درسپردند.

اما آتش ايشان در آن كارگر نشد و از آن طرف لشگريان كه نگاهبان دروزاه بودند بر كثرت و عدت بيفزودند و اتراك را از موقف خودشان برطرف ساختند و از دروازه ها دور نمودند و اين حال بعد از آن قضيه بود كه جماعت اتراك اندام مردمي از اهل بغداد را بكشته و جماعتي بسيار از آن مردم را به تير مجروح ساخته بودند.

چون محمد بن عبدالله امير بغداد اين خبر را بشنيد، عراداتي را كه در سفينه ها و زورقها حمل مي كردند بفرستاد و اتراك را به تيرباراني استوار و شديد فروگرفتند و نزديك صد تن از آنان را بكشتند و تركها از دروازه ها دور شدند.