دهمين مقام ولايت حضرت ابوالحسن الثالث امام هادي (عليه السلام) مواجه با سلطنت متوكل عباسي يكي از سرسخت ترين جباران چهره هاي روزگار است. او به طور علني به مقام شامخ عصمت حضرت زهرا (عليهاالسلام) اهانت مي كرد و اميرمؤمنان علي (عليه السلام) را به باد تمسخر مي گرفت. متوكل همان جناياتي را كه يزيد و عمالش نسبت به سالار شهيدان حضرت حسين بن علي (عليه السلام) مرتكب شدند، نسبت به قبر و حرم نوراني آن حضرت مرتكب شد و با ويران كردن حرم حسيني تلاش بسيار نمود تا نور پرفروغ ولايت را خاموش نمايد. او به قدري نسبت به امام هادي (عليه السلام) بدبين شده بود كه گاهي از شدت غضب، رگ هاي گردنش متورم مي شد و فرياد مي كشيد: «مي كشم آن زنديق كافري را كه ادعاي امامت مي كند.» [1] .

متوكل بي شرم، امام را دعوت به شراب خواري مي كرد و مي گفت: «برايم آوازه خواني كن.» [2] اما با تمام اين احوال



[ صفحه 10]



هيبت و صلابت سكاندار مقام ولايت حضرت هادي (عليه السلام) دائماً خليفه ي قهار و خونخوار عباسي را به خضوع مي انداخت و آن آفريننده اي كه او را به ولايت و رهبري منصوب كرده بود او را تا روز موعود بر بلنداي قله ي شكوه و جلال حفاظت نمود.

صفحات اين كتاب بسان گلبرگ هايي چند از لاله هاي بيشمار فضائل و مناقب امام هدايتگر شيعيان برگزيده شده است تا همچون شاخه گلي تقديم دوستداران حضرتش گردد. باشد كه به نظاره اي دل تيره ي ما را طلا فرمايد و سعادت دنيا و آخرت را شامل حال همگان گرداند.

سيد علي حسيني قمي

ولادت حضرت زينب(س)، 5 جمادي الاول 1423



[ صفحه 11]