بازگشت

خبر از شهادت پدر


امام ابوالحسن علي النقي الهادي (عليه السلام) پيشواي دهم شيعيان در نيمه رجب سال 212 ه.ق در اطراف مدينه در محلي به نام «صريا» به دنيا آمد.

مادرش «سمانه» نام داشت كه در زهد و تقوي در عصر خود بي نظير بود و بيشتر روزهاي سال روزه سنتي مي گرفت.

امام هادي (عليه السلام) در شأن او فرموده: «مادرم عارف به حق من بوده و از اهل بهشت مي باشد، خداوند نگهبان و حافظ اوست و شيطان سركش به او دسترسي ندارد.» [1] .

امام هادي (عليه السلام) پس از پدر، دومين امامي است كه در خردسالي و در سن 8 سالگي به امامت رسيد.

چون حضرت جواد (عليه السلام) در بغداد به شهادت رسيد، فرزند خردسالش حضرت هادي (عليه السلام) در مدينه مي زيست. ناگاه آن حضرت به سختي به گريه افتاد و صدا به شيون بلند كرد. چون حاضران علت را جويا شدند فرمود:



[ صفحه 18]



«همين الآن پدرم از دنيا رفت!»

پرسيدند: «از كجا دانستي؟»

فرمود: «هم اكنون عظمتي بي نظير از جانب خداوند بر دلم افتاد كه قبلاً آن حالت را نداشتم. دانستم كه پدرم درگذشته است.»

راوي گويد:

چون خبر شهادت امام جواد (عليه السلام) به مدينه رسيد دريافتم كه لحظه ي وفات دقيقاً مطابق با آن ساعتي بود كه حضرت هادي (عليه السلام) خبر داده بود. [2] .



[ صفحه 19]




پاورقي

[1] رياحين الشريعه، ج 3، ص 23 - منتهي الامال، ج 2، ص 641.

[2] دلائل الامامه، طبري، ص 219.