روزي حضرت هادي (عليه السلام) در وليمه ي يكي از فرزندان خلفاء شركت كرده بود، به هنگام ورود، همه ي حاضران به احترام آن حضرت برخاستند و با رعايت كمال ادب و نزاكت در اطراف آن بزرگوار نشستند ولي در آن ميان جواني بي ادب از روي عمد به شوخي و مسخرگي مي پرداخت و مكرر سخنان بيهوده مي گفت و قاه قاه مي خنديد تا مجلس را نسبت به امام بي احترام كند.

امام هادي (عليه السلام) با اشاره به او فرمودند: «اي جوان! امروز با دهان پر، قاه قاه مي خندي با اينكه سه روز ديگر اهل قبرستان خواهي شد!»

حاضران از شنيدن اين خبر غيبي تعجب كردند و با همديگر گفتند: «صبر مي كنيم و سرانجام سخن حضرت را مي آزماييم.»

همين كه سه روز گذشت آن جوان مرد و در قبرستان دفن گرديد! [1] .



[ صفحه 75]