همچنين مرحوم شيخ طوسي، راوندي و ديگر بزرگان به نقل از اسحاق بن عبدالله علوي حكايت كند:

روزي از روزها پدرم با عمويم با يكديگر اختلاف كردند، درباره ي آن چهار روزي كه در طول سال براي روزه گرفتن، نسبت به بقيه ي روزها فضيلت و اهميتي بيشتر دارد.

لذا براي حل اختلاف و گرفتن جواب صحيح تصميم گرفتند تا به ملاقات و زيارت حضرت ابوالحسن، امام هادي عليه السلام بروند.

و در آن روزها، حضرت در محلي - به نام صريا - نزديك مدينه ساكن بود؛ و هنوز به شهر سامراء منتقل نشده بود.

به همين جهت، به قصد زيارت و ملاقات آن حضرت حركت نمودند، هنگامي كه وارد منزل امام هادي عليه السلام شدند و در محضر شريفش نشستند، حضرت قبل از هر سخني اظهار فرمود: نزد من آمده ايد تا از روزهائي كه در طول سال بهتر است، در آن ها روزه گرفته شود، سؤال نمائيد؟

عرضه داشتند: بلي، يا ابن رسول الله! ما از محل خود فقط براي



[ صفحه 20]



همين موضوع، آمده ايم.

حضرت فرمود: پس بدانيد كه آن ها چهار روز است:

روز هفدهم ربيع الاول - سالزور ميلاد مسعود پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم، روز بيست و هفتم رجب سالروز بعثت حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم، روز بيست و پنجم ذي القعده سالروز دحو الأرض؛ و آن روزي است كه زمين از زير كعبه الهي پهن و گسترده شد.

و روز هيجدهم ذي الحجه سالروز غدير خم - كه پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم از طرف خداوند متعال، حضرت علي بن ابي طالب عليه السلام را به عنوان «أميرالمؤمنين» و خليفه ي بلافصل خويش، منصوب و معرفي نمود [1] .



[ صفحه 21]