مرحوم شيخ حر عاملي رضوان الله تعالي عليه، به نقل از كتاب شريف مشارق أنواراليقين آورده است:

دو نفر از اهالي شهر قم - به نام داوود قمي و محمد طلحي - حكايت كرده اند:

مقدار قابل توجهي وجوهات، نذورات، هدايا و نيز جواهرات و ديگر اشياء نفيس قيمتي توسط مؤمنين قم و اهالي آن، نزد اينجانبان جمع شده بود تا براي حضرت ابوالحسن، امام هادي عليه السلام ارسال نمائيم.

و چون موقعيتي مناسب فرارسيد، بار سفر را بستيم و به سوي شهر سامراء حركت كرديم.

پس هنگامي كه مسافت كوتاهي از راه را پيموديم، ناگهان متوجه شديم كه شخصي كنار ما آمد و اظهار داشت: حضرت ابوالحسن، امام علي هادي عليه السلام دستور داد كه بازگرديد و به شهر خود مراجعت كنيد، چون الآن موقعيت و فرصت مناسبي نيست؛ و نمي توانيد با ما ديدار و ملاقات داشته باشيد، به دليل آن كه مأمورين حكومتي مانع رفت و آمد افراد هستند.



[ صفحه 31]



پس به ناچار به سوي شهر قم مراجعت كرديم و كليه ي اموال و جواهرات را در جاي مناسبي مخفي و نگهداري نموديم.

مدتي از اين جريان گذشت و پيامي از جانب حضرت بدين مضمون رسيد: اينك تعدادي شتر فرستاده ايم تا اموال و آنچه را كه از ما نزد شما است، بر آن شترها حمل كنيد و آن ها را رها نمائيد؛ و كاري به آن ها نداشته باشيد.

لذا طبق پيام و دستور حضرت سلام الله عليه تمامي اموال و جواهرات را بر آن شترها حمل نموده و آزادشان گذاشتيم و آن ها حركت كردند و رفتند.

و از آن شترها خبري نداشتيم تا آن كه يك سال بعد، جهت ملاقات و زيارت امام عليه السلام به سامراء رفتيم و به منزل حضرت وارد شديم.

و چون در محضر مبارك آن حضرت نشستيم، پس از احوال پرسي و مختصري صحبت، فرمود: آيا مايل هستيد آن اموال و جواهراتي را كه براي ما فرستاده ايد، مشاهده كنيد؟

عرضه داشتيم: بلي، لذا حضرت نظر ما را به گوشه اي از منزل خويش متوجه نمود، هنگامي كه نظر افكنديم، تمامي آنچه را كه فرستاده بوديم، تماماً موجود بود [1] .



[ صفحه 32]