امام هادي عليه السلام، همان گونه كه از نام مبارك ايشان برمي آيد ـ كه به معناي راهنما و هدايتگر است ـ، در راه نجات گمراهان و رهنمون شدن آن ها به بزرگراه سعادت و خوشبختي، تلاش فراواني داشتند. از جمله هدايت يافته گان، فردي به نام «ابوالحسن بصري» است كه مذهب واقفي داشت و پس از امام هفتم عليه السلام، امامت هيچ يك از فرزندان حضرت را نپذيرفته بود. روزي امام علي النقي عليه السلام او را ديدند و فرمودند: «اين خواب غفلت تا كي؟ آيا زمان آن نرسيده كه به خود آيي...». نفَس قدسي حضرت، آن چنان گرم و اثرگذار بود كه همين دو جمله، او را دگرگون ساخته و به راه اصلاح باز آورد و به امامت حضرت هادي عليه السلام اعتراف كرد.