امام هادي(ع) از لحظه وفات پدر بزرگوارش و پذيرفتن وظيفه خطير امامت جامعه تا هنگام شهادت، دوراني پرمبارزه، استقامت و پايداري سياسي و عقيدتي را پشت سر گذاشت. مدت زندگاني آن امام همام، مصادف با حكومت دشمنان كينه توزِ فرزندان ابوطالب، به ويژه فرزندان پاك علي و فاطمه(ع) بود؛ كساني كه همه عمر براي ريشه كني اين راست قامتان جاودان تاريخ از هيچ اقداماتي فروگذار نكردند. [1] طاغوتهاي معاصر امام هادي(ع) از اين قرارند: معتصم(برادر مأمون)، واثق (پسرمعتصم)،متوكل(برادر واثق و دهمين خليفه عباسي)، منتصر(پسرمتوكل)، مستعين (پسرعموي منتصر) و معتز(پسر ديگر متوكل) بودند. [2] .