با دلي از آينه و تن پوشي از نسيمِ علم و عرفان و آتشفشاني به لب، بر اهل زمين خوش آمدي.

اي بهشت سامرا! چه خوش است آرامشِ ماندن زير چتر ولايت تو، در صبحي كه چون آفتاب سپيده دم، برآيي!