بازگشت

دنياي گل نرگس


روزبه فروتن پي

از فرش تا عرش، امتدادِ فرشته است و نور....

...و مدينه، چشم به راهِ طلوعِ دهمين خورشيد، لحظه ها را مي شمارد.

امشب، دلِ شب، چلچراغي درخشان در آسمانِ مدينه است. امشب، حرم آسمان، چراغاني ست.

ستاره ها، فانوس هايي روشن در دستِ فرشتگان، و ماه، روشن ترين آيينه بر طاقچه آسمان است امشب.

امشب، فرشتگان بر خانه خورشيد نُهُم، سبد سبد گلِ بهشتي مي پاشند.

امشب، نوزادِ مباركي به دنيا مي آيد تا خورشيدِ هدايتِ انسان به ملكوت شود.

او مي آيد تا پرچمدار علم مكتب جعفري باشد.

او مي آيد تا با نورِ دانش، ظُلمت «متوكل عباسي» را بشكافد.

او مي آيد تا خون خدا را در شريان جهان مرده جاري كند. او مي آيد تا آسمان را چون كوله باري سبز بر دوش گيرد و رسالت هزاران ساله دين را به مقصد برساند.

خورشيد دهم، مي آيد تا پدر خورشيد يازدهم و نياي گل نرگس باشد.

امشب، مدينه در باغي از عطر گُل محمدي جاري ست.

شانه هاي شهر، خيس باران گُل و ستاره است.

از هفت آسمان، صداي دَف مي بارد.

و آواي تهنيت فرشتگان در ملكوت شب شنيدني ست.