حمزه كريم خاني

سلام بر نور، بر روشنايي، بر دهمين خورشيد!

سلام بر تابناك ترين وديعه الهي در زمين، بر مجد و شرافت، بر پاكي و عزت!

سلام بر او كه يادگار فضيلت و پارسايي، سخاوت و پاكيزگي بود!

نخل هاي هدايت از بركت دستانش ثمربخش بود و سَحَر از ديدن قامت زيبايش تبسم بر لب داشت.

دست هاي حاجتمندان، بي آنكه سرشار باشند، از درگاهش دور نمي شد و همگان در برابر شكوهش فروتن بودند.

باران رحمت الهي را بر سر و قلب مردمان جاري مي كرد و مؤمنان از پيشگاه همتش نيرو مي گرفتند.

آن گاه كه ناباوران و دشمنان به شكستن قداست و شكوهش مي انديشيدند، خود، مي شكستند و فرو مي ريختند!

او خواب تاريك دلان را برمي آشفت و پرچم توحيد را در بلندترين قله هاي حيات برمي افراشت.

او چراغ فروزان هدايت بود و ياور و راهنماي هميشه امت؛ كتاب دانايي و پارسايي و زهد را به هم درآميخته بود و از مدينه تا سامرا، نور و روشنايي ريخته بود.

ميلاد خجسته و پرفروغش مبارك باد!