امشب مدينه به جنان مي نازد

آدم به تمام قدسيان مي نازد



در سال 212 هجري، نيمه ذي حجّة، در اطراف مدينه، در محلي به نام «صريا» ستاره ديگري از نسل پاك رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله در آسمان امامت و ولايت طلوع كرد، و با نورانيت مَقدَم خويش، قلب پدر و شيعيان را پر از نشاط و شادي نمود.



گلي از گلشن طه به جهان رو كرده

كه جهان را ز صفا جنّت رضوان كرده



نور چشمان جواد است، بُوَدْ نام علي

كه خدايش ز شرف، ناطق قرآن كرده



آري، نام او «علي» است و القاب زيبايش عبارت اند از: «نقي» ، «هادي» ، «عالم» ، «فقيه» ، «امين» ، و «طيّب» . و به آن حضرت «علي رابع» ، و «ابوالحسن ثالث» نيز گفته اند. پدر گراميش، امام جواد عليه السلام و مادر گرامي اش، «سمانه مغربيّه» است كه او را به اسامي ماريه قبطيه، يدش، و حويث، و القابي چون: عابده، سيده شب زنده دار، قاري قرآن و... ياد كرده اند. [1] .

امام هادي عليه السلام در سن هشت سالگي (سال 220 هجري) به امامت رسيد. دوران امامت آن حضرت همزمان بود با خلافت معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعين و معتز، كه از بين آنها متوكل، ستمگرترين خليفه عباسي، سخت دشمن اهل بيت عليهم السلام و شيعيان بود. ابن اثير مي گويد: «متوكل نسبت به علي بن ابي طالب عليهماالسلام و اهل بيت او بُغْض شديدي داشت و اگر به او خبر مي دادند كه كسي علي و اهل بيتش را دوست دارد، قصد مال و جانش را مي كرد.» [2] .

با اين حال، امام هادي عليه السلام خدمات علمي و فرهنگي زيادي به جامعه اسلامي و شيعه ارائه نمود. نوشته هاي حديثي متعددي به حضرت هادي عليه السلام منسوب است كه در چنان دوران اختناقي براي شيعيان و پيروان بيان نموده است، مانند: «رِسالَةٌ في الرّد علي اَهْلِ الْجَبْرِ وَاَلتَّفْويض» كه ابن شعبه در تحف العقول آن را نقل كرده است. [3] و كلمات امام هادي عليه السلام كه در مجموعه اي به نام «مسند الامام الهادي» توسط عزيزالله عطاري گردآوري شده است. و همچنين زيارت جامعه كبيره كه يك دوره امام شناسي ژرف و عميق است، يادگار آن امام همام است.

و شاگردان فراواني تربيت كرد كه 27 نفر از آنان داراي تأليف بودند، و مجموعا 414 اثر را به رشته تحرير در آوردند. از ميان آنها احمد بن محمد برقي 120 كتاب، فضل بن شاذان نيشابوري 180 كتاب، محمد بن عيسي بن عبيد 19 كتاب، محمد بن ابراهيم 60 كتاب، و يعقوب بن اسحاق 12 كتاب نگارش كرده اند. [4] و راويان متعددي از حضرت روايت نقل كرده اند كه اسامي 185 نفر از آنان در رجال گرد آوري شده است. [5] .

آنچه در پيش رو داريد، بيان گوشه هايي از معجزات و كرامات آن بزرگوار است، بدان منظور كه پاسخي باشد براي آنان كه امامان معصوم عليهم السلام را انسانهايي عادي مي پندارند، و براي آنكه وسيله اي براي دست يابي به معرفت و شناخت بيشتر نسبت به امامان از جانب شيعيان و پيروان باشد.