در اينكه آيا ايشان شهيد شده و يا به مرگ طبيعي از دنيا رفته است، در كلمات اهل سنت سه ديدگاه است. گروهي گفته اند امام به مرگ طبيعي از دنيا رفته است. در مقابل، بعضي ديگر مرگ طبيعي امام هادي (ع) را قطعي ندانسته و با كلماتي همچون «و يقال انّه مات مسموماً» از كنار اين مسئله با تأمل و ترديد گذشته اند. مسعودي (346 ق) [1] ، سبط بن جوزي (654)

[2] ، شبلنجي شافعي (1298) [3] ، علي فكري حسيني قاهري (1372 ق) [4] از جمله اين افراد هستند.

اما برخي ديگر با قاطعيت، معتقدند كه امام به وسيله معتز، مسموم شده است.

برخي ديگر واژه «شهادت» را در مورد امام به كار برده اند. ابن صبّاغ مالكي (855) گفته: «استشهد في آخر ملكه (معتز) ابوالحسن...» [5] و فضل اللَّه بن روزبهان خنجي اصفهاني شافعي (927 ق) : نوشته «... الشهيد بكيد الاعداء...» . [6] سيد محمد عبدالغفار هاشمي مي گويد: «ودَسَّ له السَمّ...» . [7] .

پس اينكه برخي با قاطعيت «شهادت امام هادي را مخصوص اهل تشيع مي دانند و معتقدند كه از نظر اهل سنت رحلت امام به مرگ طبيعي بوده است» [8] ، سخن درستي نيست.