از محمد بن داود قمي و محمد بن الطلحي نقل شده است كه: ما در قم و شهرهاي اطراف قم مال زيادي از خمس و نذر و هدايا و جواهر جمع نموديم و بيرون آمديم و خواستيم كه آنها را به خدمت امام علي النقي عليه السلام ببريم.

در ميان راه فرستاده ي آن حضرت آمد و پيام داد كه: «برگرديد كه اكنون وقت آمدن پيش ما نيست.»

پس ما به قم برگشتيم و آنچه پيش ما بود را نگاه داشتيم تا اينكه فرمان آن حضرت بعد از چند روز آمد كه: «ما شتر خاكي رنگي را فرستاديم، پس آنچه كه پيش شماست بر آن شتر بار كنيد و راهش را وا كنيد.»

پس بنابر فرموده ي امام هادي عليه السلام ما آن چيزها را بر شتر بار كرده و او را به خدا سپرديم. پس وقتي كه سال آينده شد به خدمت آن حضرت مشرف شديم، آن حضرت فرمود: «نگاه كنيد، به آنچه كه به سوي ما فرستاديد.»

پس نگاه كرديم، ناگاه ديديم كه متاع همان طور است كه بود. [1] .