مي گويند: يكي از معجزاتي كه دوست و دشمن آن را نقل كرده اند داستان شعبده باز هندي است كه حقه بازي بي بدل بوده و اكثر فنون سحر و شعبده را به خوبي بلد بود. روزي متوكل ملعون به او گفت: «اگر در حضور من علي بن محمد را خجل سازي به تو هزار دينار مي دهم.»

او هم قبول نمود و دستور داد تا او را با امام هادي عليه السلام بر سر سفره اي بنشانند. پس طبق گفته ي او عمل شد و متوكل امام هادي عليه السلام را دعوت كرد.



[ صفحه 494]



پس وقتي كه با آن حضرت بر سر سفره اي نشسته بود او منتظر نشست. وقتي كه حضرت دست مبارك خود را به جانب نان دراز نمود، به سحر آن ساحر، نان به هوا رفت.

امام هادي عليه السلام باز دستش را به نان دراز كرد و دوباره همان اتفاق افتاد.

در مرتبه ي سوم كه نان به هوا رفت، اهل سفره خنديدند. امام هادي عليه السلام متوجه عكس شيري كه در پرده كشيده شده بود شد و فرمود: «اي شير! اين ملعون را بگير.»

پس ناگهان آن عكس شير، مجسم و صاحب روح شد و از پرده جدا گرديد و آن لعين را دريده و در كام خود فرو برد. سپس به اشاره ي آن حضرت آن شير به جاي اول خود رفته و به حال اول بازگشت.

سپس امام هادي عليه السلام برخواست و قصد رفتن نمود. متوكل گفت: «خواهش مي كنم كه بنشيني و او را بازگرداني.»

حضرت فرمود: «چون بنشينم دشمنان خدا را بر دوستان او مسلط مي سازي! از بازگشت او قطع اميد كن كه بعد از اين او را نخواهي ديد.» و بعد به خانه خود رجوع فرمود.

اين معجزه ي شگفت انگيز از بعضي امامان معصوم عليهم السلام نيز نقل گرديده است. [1] .