صاحب مدينة المعاجز از كتاب الهداية الكبري نقل نموده كه محمد بن عبدالله قمي گفته: هديه هايي از قم به سامرا خدمت امام هادي عليه السلام حمل نمودم. وارد سامرا شدم، منزلي اجاره نمودم در پي فرصت بودم كه خدمت حضرت شرفياب شوم يا كسي را بيابم كه آن هديه ها را خدمتش ببرد اما برايم ميسر نشد. در آن خانه اي كه بودم پيرزني بود از او تقاضا كردم زني را پيدا كند كه با او عقد ازدواج موقت نمايم. آن پيرزن پي خواسته ي من از منزل بيرون رفت. ناگهان شخصي درب منزل را به شدت كوبيد، آمدم ديدم بچه اي است به او گفتم: چه كار داري؟ گفت: سيد و مولايم امام علي النقي عليه السلام مي فرمايد: از احسان تو و آوردن هديه ها تشكر مي نماييم به شهر خودت برگرد و آن هديه ها را نيز با خودت ببر، زنهار، زنهار كه بيش از يك ساعت در سامرا بماني كه اگر مخالفت كردي و ماندي گرفتار مي شوي مواظب خودت باش.

پيش خود گفتم: به خدا سوگند بيرون مي روم و نمي مانم در اين اثنا پيرزن برگشت و زني را براي ازدواج موقت براي من آورده بود. عقد را خواندم و آن شب آنجا ماندم گفتم: فردا مي روم. نيمه شب در منزل را با شدت كوبيدند پيرزن درب منزل رفت. ناگهان ديدم مأموران دولت و سربازان، مشعل و شمع به دست وارد خانه شدند به آن پيرزن گفتند: آن مرد و آن زن را از خانه ات بيرون كن. به خانه هجوم آوردند و من و آن زن را دستگير كردند و آن هديه ها و چيزهاي ديگر كه داشتم همه را غارت كردند مرا



[ صفحه 118]



به زندان بردند شش ماه در سامرا زندان بودم پس از آن يك نفر از طرف امام هادي عليه السلام نزد من آمد و گفت: امام عليه السلام فرموده آن گرفتاري اي كه من تو را از آن برحذر داشتم دامنگيرت شد امروز از زندان آزاد مي شوي به شهر خودت برگرد. همان روز آزاد شدم پريشان حال بيرون آمدم تا به قم رسيدم دانستم گرفتاريم در اثر مخالفت با دستور حضرت بوده است. [1] .