سراسر زندگي حضرت در رفتار و گفتارش جهاد در راه خدا بود. جهاد در راه خدا تنها اين نيست كه شمشير به دست در ميدان نبرد مبارزه نمايد، جهاد به حسب زمان و مكان فرق مي كند گاهي رزم در ميدان است، گاهي سكوت و خانه نشيني است و گاهي با زبان و زماني با قلم است.

موقعيت زندگي حضرت امام علي النقي عليه السلام اقتضا نداشت كه آن حضرت شمشير به دست گيرد و در ميدان جنگ بجنگد ولي در عين حال اگر افرادي يا فردي پيدا مي شدند كه مردم را از راه راست منحرف مي نمودند حضرت با آنان به هر نوعي كه خود با ديد ملكوتي تشخيص مي داد مبارزه مي نمود با بعضي فقط با گفتار و اظهار بيزاري از او برخورد مي نمود و نسبت به بعضي دستور قتل را صادر مي كرد، اكنون به نمونه هايي توجه فرماييد: