و نيز از همان كتاب با ذكر سند از سعيد نقل مي كند كه باز به سور يكي از اهالي سامرا دعوت شديم. امام هادي عليه السلام نيز تشريف داشتند، در آن مجلس مردي بازي مي كرد و مي خنديد و مراعات احترام حضرت را نمي كرد. جعفر بن قاسم هاشمي كه از واقفه بود در مجلس بود حضرت متوجه وي گرديد و فرمود: آگاه باش اين مرد از اين طعام نمي خورد، به زودي از ناحيه يكي از بستگانش به وي خبري خواهد رسيد كه عيش وي مكدر مي شود. وقتي كه سفره را آوردند جعفر گفت: سخن علي بن محمد عليهماالسلام نادرست درآمد، بعد از اين خبري نيست، به خدا سوگند آن مرد دستش را



[ صفحه 136]



شست و به طرف غذا دراز نمود كه غلامش از در خانه وارد شد و گريه مي كرد، به آن مرد گفت: مادرت را درياب كه از پشت بام افتاد و در حال مرگ است.

جعفر گفت به خدا سوگند بعد از اين مذهب واقفه را ترك كردم و به امامت حضرت قطع پيدا كردم. [1] .